تو گل سرخ منی ! ...

تو گل سرخ منی
تو گل یاسمنی
تو چنان شبنم پاک سحری
- نه،
        از آن پاک‌تری.
تو بهاری؟
- نه،
        - بهاران از توست.
از تو می‌گیرد وام،
هر بهار اینهمه زیبایی را.

سبزی چشم تو تخدیرم کرد. 

حاصل مزرعه سوخته برگم از توست.
زندگی از تو و
                  مرگم از توست.

سیل سیال نگاه سبزت،
همه بنیان وجودم را ویرانه کنان می‌کاود.                                                         

من به چشمان خیال انگیزت معتادم!

سبزی چشم تو
                      دریای خیال.
پلک بگشا که به چشمان تو دریابم باز،
مزرع سبز تمنایم را.
ای تو چشمانت سبز
در من این سبزی هذیان از توست...

هوس باغ و بهارانـم نیست
ای بهین باغ و بـهـارانـم تـو!