واگویه ها

در دیده‌ی من اندرا * وز چشم من بنگر مرا * زیرا برون از دیده‌ها * منزلگهی بگزیده‌ام

واگویه ها

در دیده‌ی من اندرا * وز چشم من بنگر مرا * زیرا برون از دیده‌ها * منزلگهی بگزیده‌ام

تنهایی ، آزادی ! ...

 

من هرگز از مرگ نمی هراسیده ام .

عشق به آزادی، سختی جان دادن را

بر من هموار می سازد .

عشق به آزادی مرا همه ی عمر در خود گداخته است .

آزادی معبود من است .

به خاطر آزادی هر خطری بی خطر است .

هر دردی بی درد است .

هر زندانی رهایی است .

هر جهادی آسودگی است .

هر مرگی حیات است .

آخر، ... چه بگویم ؟

من تنهایی را از آزادی بیش تر دوست می دارم .

و حال می خواهم چه کنم ؟

قلب که می زند برای کیست ؟

برای چیست ؟

و صبح که سر بر می کشد برای کیست ؟

برای چیست ؟

رفیقان من ، با من مدارا کنید !

به پرتگاه چه نیستی ای زندگی من خواهد لغزید ؟

فراخنای زمین، سخت تنگ است !...

 

                                                                                                                دکتر شریعتی

                                                                                                         دفترهای سبز * کویریات*

 

با سپاس از ...

کدام غبار ؟! ...

 

با جوانه ها، نوید زندگی است.
زندگی: شکفتن جوانه هاست.


هر بهار
 از نثار
ابرهای مهربان
ساقه ها پر از جوانه می شود
هر جوانه ای شکوفه می کند
شاخه چلچراغ می شود
هر درخت پر شکوفه باغ ...


کودکی که تازه دیده باز می کند،
یک جوانه است
گونه های خوشتر از شکوفه اش،
 چلچراغ تابناک خانه است.
خنده اش بهار پر ترانه است،
چون میان گاهواره ناز می کند ...


ای نسیم رهگذر، به ما بگو
این جوانه های باغ زندگی،
این شکوفه های عشق،
از سموم وحشی کدام شوره زار
رفته رفته خار می شوند ؟


این کبوتران برج دوستی،
از غبار جادوی کدام کهکشان
گرگ های هار می شوند ؟! ...