واگویه ها

در دیده‌ی من اندرا * وز چشم من بنگر مرا * زیرا برون از دیده‌ها * منزلگهی بگزیده‌ام

واگویه ها

در دیده‌ی من اندرا * وز چشم من بنگر مرا * زیرا برون از دیده‌ها * منزلگهی بگزیده‌ام

عکس تو ! ...


" بی تو هر لحظه ملالی‌ست مرا


                                       هـر نفس زحمت سالی‌ست مرا
  بـا هـمـه رنج تـوانسوز فـراق

                                      
بـاز بـا عـکس تــو حالی‌ست مرا "

شب تنهایی خوب ! ...


گوش کن، دورترین مرغ جهان می‌خواند.
شب سلیس است، و یک‌دست، و باز.
شمعدانی‌ها
و صدادارترین شاخه‌ی فصل، ماه را می‌شنوند.
گوش کن، جاده صدا می‌زند از دور قدم‌های ترا.
چشم تو زینت تاریکی نیست.
پلک‌ها را بتکان، کفش به پا کن و بیا.
و بیا تا جایی که پر ماه به تو هشدار دهد
و زمان روی کلوخی بنشیند با تو
و مزامیر شب اندام تو را، مثل یک قطعه‌ی آواز به خود جذب کنند.
پارسایی ست در آنجا که تو را خواهد گفت:بهترین چیز رسیدن به نگاهی‌ست که از حادثه‌ی عشق‌ تر است!...

برخیز ! ...


بـــرخـیز کــه از غـیر، تـو را دادرسـی نیست


                                          گویی همه خوابند، کسی را به کسی نیست
                               آزادی و پــــرواز از آن خــــاک بــــه این خــــاک
                               جـز رنـج سفـر از قـفسی تـا قـفسی نیست
                               این قـــافـله، از قـــافلـه ســــالار خـراب اسـت
                               اینـجـا خـبـــر از پـیشـرو و بـازپــســی نیست
                               تــا آینـه رفــتــم کــه بـگـیرم خــبــر از خـویش
                               دیدم که در آن آینه هم جـز تو کـسی نیست
                               مـن در پـی خـویشم بـه تـو برمی‌خـورم امــا
                               آنسان شده ام گم به من دسترسی نیست
                               آن کـهـنـه درخـتـم کـه تنم زخمی برف است
                               حـیثیت این بـاغ مـنم‌، خـار و خـسی نیست

                               امــروز کـه مـحـتـاج تـوام جـای تـو خـالـیست
                               فــردا که می‌آیی به سراغـم نفسی نیست
در عشق خوشا مرگ، که این بودنِ ناب است
                                         وقـتــی هــمـه‌ی بــودنِ مـــا جـز هـوســی نیست

چشم من ! ...


چـشـم من بـیا مـنـو یاری بـکـنگونه‌هام خشکیده شد کاری بکنغیر گریه مگه کاری می‌شه کردکـاری از مـا نـمی‌یاد، زاری بـکن
اون که رفته دیگه هیچ وقت نمیاد                                          تا قیامت دل من گریه می‌خواد
هر چی دریا رو زمین داره خدا بــا تــمــوم ابـرای آسـمــونــاکاشکی میداد همه رو به چشم منتا چشام به حال من گریه کنن
اون که رفته دیگه هیچ وقت نمیاد                                          تا قیامت دل من گریه می‌خوادقصه‌ی گذشته‌های خوب منخیلی زود مثل یه خواب تموم شدنحـالا بـاید سر رو زانـو بـزارمتا قیامت اشک حسرت ببارم دل هیچکی مثل من غم نداره مـثـل من غـربـت و ماتم ندارهحـالا کـه گـریه دوای دردمـهچرا چشمم اشکشو کم میاره خورشید روشن مـا رو دزدیدنزیر اون ابرای سنگین کشیدنهـمه جـا رنـگ سـیاهِ مـاتـمـهفرصت موندنمون خیلی کمـه
اون که رفته دیگه هیچ وقت نمیاد                                          تا قیامت دل من گریه می‌خوادسرنوشت چشاش کوره نمی‌بینهزخم خنجرش می‌مـونه تـو سینهلب بسته، سینه‌ی غرق به خونقـصـه‌ی مـونـدنِ آدمـا اینــه

اون که رفته دیگه هیچ وقت نمیاد                                          تا قیامت دل من گریه می‌خواد

                                                                             برای لطیفه عزیزم و شرمنده از اینکه دیر متوجه شدم .