واگویه ها

در دیده‌ی من اندرا * وز چشم من بنگر مرا * زیرا برون از دیده‌ها * منزلگهی بگزیده‌ام

واگویه ها

در دیده‌ی من اندرا * وز چشم من بنگر مرا * زیرا برون از دیده‌ها * منزلگهی بگزیده‌ام

برف ! ...


برف نو ، برف نو ، سـلام ، سـلام !

بنشین ، خوش نشسته ای بر بام .


پاکی آوردی - ای امید سپید ! -

هـمـه آلودگــی ست این ایام .


راه شومی ست می زند مطرب

تلخواری ست می چکد در جـام

اشکواری ست می کشد لبخند

ننگـواری ست می تـراشد نــام


شنبه چون جمعه ، پار چون پیرار ،

نقش همرنگ می زند رسام .


مرغ شـادی به دامگـاه آمد

به زمانی که برگسیخته دام !

ره به هموار جای دشت افتاد

ای دریغــا کـه بـر نیاید گــام !


تشنه آنجا به خاک مرگ نشست

کـآتـش از آب مـی کـنـد پـیغـام !

کـام مـا حـاصل آن زمان آمد

که طمع برگرفته ایم از کام ...


خـامسـوزیم ، الغرض ، بـدرود !

تو فرود آی ، برف تازه ، سلام !


تـو فـرود آی

               برف تـازه

                           سـلام ! ...

                                                                                                   با سپاس از سکوت عزیز

هدیه ! ...


صدایی از درون من می گوید :

باید به دیگران آن چیزی را هدیه کنی

که از هیچ جای دیگری نمی توانند بگیرند ! ...

بـوی گـنـدم مال من ، هر چی کـه دارم مال تو

                                      یه وجب خاک مال من ، هر چی می کارم مال تو

حج ما فقیران ! ...

 

آمدی و چشـمم گـریه شد بــرایت

                                 مقدمت مبارک ، چشم دل سرایت


آمدی چـــــــاره کـن کــار ما را           کهکشان کن شب تـــار ما را

یا تو خود یاری بـی کسـان کن           یا خــبـــــر کـن ز ما یار ما را
 

آمدی و چشـمم گـریه شد بــرایت

                                 مقدمت مبارک ، چشم دل سرایت