واگویه ها

در دیده‌ی من اندرا * وز چشم من بنگر مرا * زیرا برون از دیده‌ها * منزلگهی بگزیده‌ام

واگویه ها

در دیده‌ی من اندرا * وز چشم من بنگر مرا * زیرا برون از دیده‌ها * منزلگهی بگزیده‌ام

من می خوام برگردم به کودکی ! ...


...
تا کجا من اومدم ؟!

چطوری برگردم ؟!

چه درازه سایه م

چه کبودِ پاهام

من کجا خوابم برد ؟

یه چیزی دستم بود

کجا از دستم رفت ؟!


من می خوام برگردم به کودکی

قول میدم که از خونه پامو بیرون نذارم

سایه مو دنبال نکنم ...


تلخ ِ تلخم مثه یک خارکِ سبز

سردِ و می دونم

هیچ زمانی دیگه خرما نمی شم

چه غریبم روی این خوشهء سرخ


:: من می خوام برگردم به کودکی

-- نمی شه !

:: می شه

-- نمی شه !

:: می شه

-- نمی شه ، کفش برگشت برامون کوچیکه

:: پابرهنه نمی شه برگردم ؟!

-- پل برگشت توان وزن ما رو نداره ،

برگشتن ممکن نیست

:: برای گذشتن از نا ممکن کیو باید ببینم ؟

-- رویا رو

:: رویا رو ؟!

رویا رو کجا زیارت بکنم ؟

-- در عالم خواب

:: خواب به چشمام نمی یاد

-- بشمار ،

تا سی بشمار ؛

1 و 2

:: 1 و 2

-- 3 و 4

:: 3 و 4

-- 5 و 6

:: 5 و 6

-- 7 و 8

:: 7 و 8

-- 9 و 10

:: 9 و 10

...


من کجا خوابم برد ؟!

من کجا خوابم برد ؟!

من می خوام برگردم به کودکی ! ...

افق روشن ! ...


یار دبستانی من


روزی ما دوباره کبوتر های مان را پیدا خواهیم کرد .
و مهربانی دست زیبایی را خواهد گرفت .

روزی که کم ترین سرود 
                              بوسه است
و هر انسان
برای هر انسان
برادری ست .

روزی که دیگر درهای خانه شان را نمی بندند
قفل
     افسانه یی ست
و قلب
برای زندگی بس است .

روزی که معنای هر سخن دوست داشتن است
تا تو به خاطر آخرین حرف دنبال سخن نگردی .

روزی که آهنگ هر حرف
                              زندگی ست .
تا من به خاطر آخرین شعر رنج ِ جستجوی قافیه نبرم .

روزی که هر لب ترانه یی ست
تا کم ترین سرود ، بوسه باشد .

روزی که تو بیایی ، برای همیشه بیایی
و مهربانی با زیبایی یک سان شود .
روزی که ما دوباره برای کبوترهای مان دانه بریزیم ...

و من آن روز را انتظار می کشم
حتا روزی 
که دیگر
نباشم ! ...

مثل روزای بارونی ! ...


یه روز دلـم گـرفـتـه بـود
                              مثل روزای بارونــــــی
از اون هواهـا که خودت حالو هواشو می دونی
اگه بشه با واژه ها حالمو تعریف بکنم
تو هم منو ، شعر منو با همه حست می خونی ...
آخـه تـو هـم مـثل مـنـی
                              مثل دلای ایرونــــــــــی
وقتی هوا ابـری میشه
                              حـالو هـوامـو می دونی ! ...



سلام ، خداحافظ ! ...


سلام ، خداحافظ

چیز تازه اگر یافتید

بر این دو اضافه کنید

تا بل باز شود

این در ِ گمشده بر دیوار


همه چی از یاد آدم می ره

مگه یادش که همیشه یادشه ! ...