واگویه ها

در دیده‌ی من اندرا * وز چشم من بنگر مرا * زیرا برون از دیده‌ها * منزلگهی بگزیده‌ام

واگویه ها

در دیده‌ی من اندرا * وز چشم من بنگر مرا * زیرا برون از دیده‌ها * منزلگهی بگزیده‌ام

آرزو!...

 

خرمن نکاشته‌هامون چشمه نگو آتشفشونِ 

بشماریم نداشته‌هامون هزار هزار تا کهکشونِ 

آرزو دریای شوره دریای شور زندونِ ماهِ 

ماهیا تشنه‌ترینن روی لباشون آهِ و آهِ ...

پاییز مهربان ! ...

 

پاییز مهربان!

آوازهای رنگی خود را ز سر بخوان!

با برگ های قهوه ای و سرخ و زرد خویش

نقش هزار پرده ای از یادها بکش

لختی درنگ کن!

از سطر سطر دفتر یادم عبور کن!

با من کتاب خاطره ها را مرور کن!

تو یادگار عمر به تاراج رفته ای

در روزهای خاطره انگیزت

پیچیده عطر کودکی و نو جوانی ام

من دکمه های لباسم را

با دستهای مهر تو می بندم

در کوچه های خاطره انگیزت

دنبال عمر گمشده می گردم

گلدان شمعدانی و یاسم را

با قطره های مهر تو

آب می دهم

با من بمان!

با من بخوان!

همراه من کتاب زمان را ورق بزن :

زنگ دبستان را زدند

احمد دوباره کنج حیاط ایستاده است

خورشید کم کمک به نوک کوه های غرب

نزدیک می شود

اما هنوز از حسنک نیست یک خبر

معلوم نیست باز چرا دیر کرده است!

فریاد اعتراض حیوان ها می رسد به گوش :

بع بع .... مع مع

کبری هنوز پشیمان است

امسال هم دوباره کتابش را

زیر درخت خانه اشان جا گذاشته

چوپان هنوز هم

دست از دروغ گویی خود برنداشته

با اینکه بره های قشنگش را

همین پارسال گرگ

از هم درید و خورد ...

پاییز مهربان!

با من بساز!

با من برای کوچ پرستو غزل بساز!

من هم کتاب عمر و جوانی را

زیر درخت سبز زمان جا گذاشتم

آموختم دروغ نگویم اما

این گرگ نا بکار

یوسف من را

از هم درید ...

دارد قطار حادثه از راه می رسد

پیراهنم کجاست‌ ؟؟

فانوس هم که نفت ندارد

کو ماه ؟؟ کو سوار ؟؟

باران حادثه است که می بارد

آن مرد در باران می رود

سد هم شکسته است

پطرس کجاست ؟؟

تاب و توان من هم از دست رفته است

بازی تمام شد!

این دست آخر است ...

تقدیر برد و من

ناباورانه باختم !

اما چقدر خوب

من گرگ های گله خود را شناختم !...