عصری تابستانی و هوایی که کم دیده ای !

گفتم:  این روزها دل خیلی بهانه تو را می‌گیرد
            هوای دیدن تو را داردگفت:   می‌دانم همه چیز بهانه‌ای‌ست
            برای شانه به شانه٬ در حال و هوای با هم بودن
            رفتن٬ نشستن و گریستنگفتم:  چرا گریه! رفتن و نشستن درست!
            اما گریستن را نمی‌خواهم نه!گفت:   برای حرمت نگاه ناگهان تو 
            برای یک دل دریا حرف نگفته
گفتم:   و برای هر آنچه که گفتم و گفتم و نشنیدی!
گفت:   برای آنچه که خواستم و بودی  خواستی و نبودم
            و برای هر چه که نمی‌دانم!گفتم:  در تمام این همه سال‌ها٬ که همه از یادش برده بودند
            تو تنها کسی هستی که هستی!گفت:  و در این دل دلواپسی٬ عزیز دل!
            وقتی تو هستی انگار همه نیستند.
            شب از آن شب ها که در عمرت کم دیده‌ای
            دریا دریا ستاره!