ببار ! ...

ببار ای ابرکم بر من ببار و تازه تر شو

ببار و قطره قطره ، نم نمک آزاده تر شو

تو این باغ پر از برگ و پر از خواب ستاره

اگه پرمیوه ای‌،‌ ‌پر سایه ای افتاده تر شو

...

ما ! ...

 

ما چیستیم ...
جز مولکول های فعال ذهن ِ زمین
که خاطرات کهکشان ها را
مغشوش می کنیم !

کویر بی انتها ! ...

خسته ام از این کویر ٬ این کویر کور و پیر
این هبوط بی دلیل ٬ این سقوط ناگزیر

آسمان بی هدف ٬ بادهای بی طرف
ابرهای سربراه ٬ بیدهای سربزیر

ای نظاره شگفت ٬ ای نگاه ناگهان
ای هماره در نظر ٬ ای هنوز بی نظیر

آیه آیه ات صریح ٬ سوره سوره ات فصیح
مثل خطی از هبوط ٬ مثل سطری از کویر

مثل شعر ناگهان ٬ مثل گریه بی امان
مثل لحظه های وحی اجتناب ناپذیر

ای مسافر غریب در دیار خویشتن
با تو آ‌شنا شدم با تو در همین مسیر

از کویر سوت و کور تا مرا صدا زدی
دیدمت ولی چه دور دیدمت ولی چه دیر

...

عزیز عمه تولدت مبارک