هدیه ! ...

 ندایی از درون من می‌گوید:

 باید به دیگران آن چیزی را هدیه کنی که از هیچ جای دیگر نمی‌توانند بگیرند.

" بـوی گـنـدم مال من هر چی که دارم مال تو
                                   یه وجب خاک مال من هر چی می‌کارم مال تو "

... ! ...

گر چه عقـل آئـینـه کردار ماست
مـا در آن آئـینـه هــرگــز نـنـگریم

                              بـاده تحقـیق چون خـواهـیم خورد
                              ما که مست هر خم و هر ساغریم  

                                                               آگــه از عـیب نـهـان خـود نـه‌ایم 
                                                                پـرده‌هـای عـیب مـردم مـی‌دریم!...

صدای بارون ! ...

" بوی موهات زیر بارون٬ بوی گندم‌زار نمناک
                                        بـوی سـبـزه‌زار خـیس٬ بـوی خـیس تـن خاک
  جـاده‌هـای مـهربـونی٬ رگای آبـی دسـتات 
                                        غــم بــارون غـروب٬ تــه چـشـمـات تـو صــدات "
  قلب تو شهر گل یاس دست تو بازار خوبـی
  اشـک تــو بـارون روی مـرمـر دیــوار خوبـی
  ای گِل آلــوده گل من ای تن آلــوده دل پاک
  دل تـو قـبـلـه ایـن دل تـن تـو ارزونـی خاک
                                                     تن تو ارزونی خاک...
" بوی موهات زیر بارون٬ بوی گندم‌زار نمناک
                                          بوی شـوره‌زار خیس٬ بـوی خیس تـن خاک "
  یاد بـارون و تـن تـو یاد بـارون و  تـن خاک
  بوی گل تو شوره‌زار بوی خیس تـن خاک
  هـمیـشه صدای بـارون صدای پای تـو بـوده  هـمـدم تنـهایـی‌هـام قـصـه‌هـای تـو بـوده
" وقتی که بارون می‌باره تو رو یاد من میاره
                                           یاد گلبرگ‌های خـیس روی خاک شوره‌زاره "
  ای گِل آلـوده گل من ای تـن آلـوده دل پاک
  دل تـو قـبـلـه ایـن دل تـن تـو ارزونـی خاک
                                                       تن تو ارزونی خاک...
                                                                   تن تو ارزونی خاک...

هم بیم٬ هم امید !

آن روزها که من
از دیدن تو سیر نمی‌گشتم
آن روزها که دیدن رویت
مثل هوا برای تنفس٬
                            لازم بود
وقتی که با تو بودن
فیضی عظیم بود و نامت را
در استعاره من
                   - " عظمت " می‌خواندم
هر گاه
پرهیب تو ز راه
از سایه سار ساحت دانشگاه 
                                      - می‌آمد
در من فوج طنین بال تپش بود و 
                                      - پرواز رنگ ز رخسار!...