خورشید خاک ! ...

تو بالنده تر از سپهر بلندی

تو مهری ،

تو ماهی ،

تو بارنده ابری به هر باغ بی بر

تو خوبی

تو پاکی

تو چون ‍ژاله ی صبحگاه بهاری

تو برگی

تو باری

قرار دل بی قراری

تو ریزنده بر شط شوری و شوقی

تو چون آبشاری

تو سرچشمه ی نور مهر پگاهی

نسیم خوش صبحگاهی

تو نوری

تو شعری

تو شوری

تو ژرفای دریای وجد و سروری

تو روحی

تو جانی

تو یادآور پاکی کودکانی

تو بوی خوش بوستانی

تو شوق نویدی

تو گلهای سرخ و سپیدی

تو مهتاب رویایی تابناکی

تو خورشید خاکی

تو موجی ،

               نسیمی

نسیمی که از توست امواج دریا

تو موجی

- که سر پنجه های نسیمش نوازد

تو وجدی

               تو شوری

                               تو حالی

تو شعر خوش حافظی

                                 - لایزالی

تو گلهای باغی

تو مدهوش و مستی

تو هستی

تو ای مایه ی شوق من

                                   شادی من

تو ای گـوهـر پاک آزادی من ...

                                                                                                                  تقدیم به یگانه بانوی مهربانم